Sa ovoim pitanjem se svakodnevno susrećem u svojoj praksi. Mit da se ugljeni hidrati i proteini ne konzumiraju zajedno postoji već 100 godina.
Teoriju o “kombinaciji namirnica” postavio je 1911. dr William Hay koji je napravio klasifikaciju makronutrijenata na proteine, ugljene hidrate i masti i objasnio kako postoji njihova međusobna borba ako se konzumiraju zajedno.
S obzirom da nauka stalno napreduje, sasvim je logično da je ova teorija osporena novijim istraživanjima. Počećemo od toga da postoji malo namirnica koje su sačinjene od samo jednog nutrijenta: šećer je čist ugljeni hidrat, ulja su 
čista masnoća,a belance je protein i voda. Sve ostale namirnice su kombinacija ugljenih hidrata, proteina i masti u različitim količinama.
Hleb, krompir i pirinač za koji se misli da su čisti hidrati imaju određenu količinu proteina, a hleb i malu količinu masti. Sir je sastavljen od 1/3 vode, 1/3 proteina i 1/3 masti. Pasulj ima istu količinu proteina kao meso, a opet kao mahunarka je bogat ugljenim hidratima. Tako da je nemoguće ne kombinovati makronutrijente….
Druga stvar koja ruši ovu teoriju, je da različiti enzimi učestvuju u digestiji makronutrijenata. Proteini se vare pod dejstvom proteaza iz želudačnog, pankreasnog i crevnog soka, a ugljeni hidrati digestiju započinju još u ustima pod dejstvom amilaze iz pljuvačke.
Pošto ne postoji naučni dokaza da se ne sme kombinovati nutrijenti, ova priča spada u još jedan mit o isharni.
Dr Olga Ličina
doktor medicine i klinički nutricionista
vasnutricionista 